Weekendtrip Rio de Janeiro

Na een week letterlijk en figuurlijk bijkomen van de weekendtrip ben ik eindelijk weer een beetje de oude. Vorig weekend ben ik namelijk naar Rio de Janeiro geweest en WAUW, wat een stad. Je houd ervan of niet…

Tot het vertrek hadden wij, 3 Nederlanders, 1 Française en 1 Italiaanse, niet echt het gevoel van een weekendtrip.. De weersvoorspellingen waren niet zo heel denderend, eigenlijk gewoon slecht te noemen. Maar als je een ticket hebt gekocht, kan je niet meer terug;). Dus gingen wij op vrijdagavond omstreeks 23.30u vol goede moed naar de busterminal om 01.00u in de bus te stappen. Na zes lange, vermoeiende uren kwamen wij om 7u ’s ochtends versleten aan in Rio (met regen). Eenmaal bij het hotel konden we gelukkig al in één kamer om ons op te frissen en de spullen te droppen. En wat doe je dan om half 9 ’s ochtends met regen? Juist, ontbijten. En hoe?! Gelukkig wist Merel nog een goed ontbijtcafé en na een heerlijk ontbijt(je) stonden we vol frisse energie om 10 ’s ochtends buiten.. Na kort slenteren op de Copacabana zijn we met de metro naar Lapa, de uitgaanswijk van Rio, gegaan. In deze wijk liggen namelijk de beroemde trappen, Escadaria Selarón, en deze mochten natuurlijk niet ontbreken bij een bezoekje aan Rio. s’ avonds gegeten bij een churrascaria, een beleving op zich. Hier ga je aan tafel zitten en komen ze met verschillende (lees: heel veel) spiezen langs of je er wat van wil totdat je geen ‘boe’ of ‘bah’ meer kan zeggen. s’ Avonds zijn we naar een club geweest waar ik langer in de rij heb gestaan dan ik binnen ben geweest…;)

Zondagochtend was het moment daar; op naar het Maracanã-stadion om ouderwets kaartjes voor de wedstrijd van ’s middags te halen. Na op en neer naar het hotel te zijn geweest en nog wat rust gepakt te hebben, zijn we naar de wedstrijd Fluminense – Flamengo geweest, dé derby van Brazilie. Ondanks dat we de verkeerde club hadden gekozen(sorry jongens), was het toch heel mooi om een wedstrijd mee te maken in het stadion waar de WK-finale is gespeeld. Voor het feestje s’ avonds werden we getipt om naar een adres te komen ergens in de bergen… Geen idee waar we terecht zouden komen, waren we toch erg benieuwd wat dit nu was. Eenmaal daar bleek het om een veredeld ‘huis’ feestje te gaan met alleen maar locals. Het kon dan ook niet anders dat ik een aantal keer ‘gringo’ voorbij hoorde komen, maar nooit een negatieve toon.

‘Brak’ van de vorige nacht had ik nog niet door dat maandag de mooiste dag zou worden. Op weg naar het Maracanã-stadion op zondag hadden we namelijk een taxichauffeur leren kennen. Nadat het zo goed klikte, bood hij aan om ons op maandag 4 uurtjes lang Rio te laten zien voor een klein geldbedrag. Zo gezegd, zo gedaan. Geen idee wat ons te wachten stond, zijn we ingegaan op het aanbod. Een halfuur eerder dan afgesproken stond hij voor bij ons hotel en gingen wij met z’n 5’en in een veel te kleine auto. Eerst door de mooiste wijken van Rio met als bestemming Pão de Acúcar. Je kent soms wel is van die plekken alleen van foto’s en dan denk je; ‘Zo mooi zal het toch niet zijn’… Het uitzicht op deze ‘Suikerberg’ was serieus adembenemend. Toen we weer beneden kwamen na 1,5u stond de taxichauffeur netjes op ons te wachten en vervolgde hij de rondleiding door zijn stad. Gelukkig konden de Francaise en Italiaanse vloeiend Portugees, waar het niet dat de taxichauffeur alles heel langzaam vertelde zodat wij het ook (woorden aan elkaar koppelend) een beetje konden verstaan. Hij bracht ons naar ‘Parque Nacional Tijuca’, een paradijs. Watervallen, aapjes, miereneters en uitzichtpunten waar je alleen maar van kan dromen. Bijkomend van de indrukken, nam hij ons mee naar een ‘veilige’ favela. Hij wist precies welke sloppenwijk we wel konden bezoeken, want er zijn ook veel favela’s die niet heel erg veilig zijn;). De armoede was duidelijk te zien, maar het was toch heel indrukwekkend om een plek te zijn waar huizen werkelijk waar op elkaar gestapeld zijn. Anderhalf uur later bracht hij ons weer terug naar de Copacobana en bood hij ons een andere tour aan voor de volgende keer Rio, altijd handig!

Na een ‘heerlijke’ busreis, wetende dat er 24u eerder tussen São Paulo en Rio de Janeiro een groot busongeluk is gebeurd, kwamen we om 7u s’ochtends weer aan in het regenachtige São Paulo. Die ochtend heb ik kennis gemaakt met een Braziliaans virus en heb ik 3 dagen moet bijkomen van Rio de Janeiro;). Het was de trip dubbel en dwars waard!

Na mijn Portugese presentatie over (hoe kan het ook anders) futebol, is het dinsdagochtend de beurt om m’n luister-, schrijf- en leesvaardigheid te testen om hopelijk daarna mijn certificaat te ontvangen voor Portugees. Dan heb ik daarna opeens heel veel vrije tijd, wat moet ik dan gaan doen?! Ach, denk dat dat wel goed komt;)

Boa tarde!

Sven