De grote dag (en die daarna)
Door: Sven
Blijf op de hoogte en volg Sven
01 Augustus 2015 | Brazilië, São Paulo
Waar ik toch wel enige spanning had verwacht bij het naderen van de grote dag, viel dit (gelukkig) allemaal mee! Gezonde spanning was aanwezig, in afwachting wat mij allemaal te wachten staat.
Na een week vakantie stond het laatste weekend thuis in het teken van wassen, strijken, pakken en afscheid nemen. Gelukkig hoefde ik alleen het laatste te doen (thanks mam;)), al viel dat toch best zwaar.. Maar eindelijk was daar de grote dag, een dag waar maanden naar uit werd gekeken. Opeens was het maandag 27 juli 2015, tijd om te gaan. Koffers in de auto en om half 8 naar Schiphol met de toeristische route om file’s te voorkomen..
Afgelopen maand hebben genoeg ‘afscheidsfeestjes’ plaats gevonden om van iedereen afscheid te nemen voor ‘maar’ 6 maanden, maar om ons eerst even lekker te maken werd er gezegd dat een aantal vrienden ons zouden komen uitzwaaien op Schiphol. Tot zondag, toen er vriendelijk werd vermeld dat iedereen ‘opeens’ moest werken. Iedereen voelt het natuurlijk al aankomen… Wij hadden net de koffers ingeleverd, afscheid genomen van de familie en de gang naar de lange rij voor de douane gemaakt totdat we werden gebeld door ene Robert Boudestijn, Jeroen Vermeulen en Gijs Wanders. Op het moment dat wij werden gebeld, schoot er 2 seconden door m’n hoofd ‘het zal toch niet..’ En jawel, wij stonden boven en zagen onze allerbeste vrienden wild om zich heen zoeken naar ons… Bij deze wil ik Boudebad, 2oen en Jizz toch in het zonnetje zetten (dat doe ik straks hier met een biertje in een winters zonnetje met 28 graden) en vind ik het echt ontzettend tof dat jullie er toch stonden!! 14 januari 2015, als jullie dan wel bij de goede gate staan(;)), trakteren wij jullie natuurlijk op een heerlijk biertje!
Eenmaal in het vliegtuig, bleken onze plekken echt een hemel. Rij 30 aan de nooduitgang met zeeën van ruimte! Ook toen bleek wie de steward was (we kennen hem nog steeds niet), kon de reis niet meer stuk: bij iedere maaltijd of als hij langsliep, kwam hij met een koud biertje aanzetten. Ik moest op een gegeven moment Nicholas tegenhouden aangezien het mij toch niet zo handig leek om ‘meerdere’ uren op het toilet door te brengen in een vliegtuig, er zijn immers nog zo’n 350 mensen die samen van zo’n 10 toiletten gebruik moeten maken;)
De eerste 6 dagen bestonden voornamelijk uit het verkennen van de stad en het zien van hotels. De gedachte om binnen 2 dagen hier een fatsoenlijk appartement te vinden, kon na een paar uur al de prullenbak in. Uren werden er afgestruind op het internet en ook de telefoonrekening loopt de spuigaten uit, maar na vele bezichtigingen hebben we dan eindelijk een appartement wat enigszins voldoet aan de eisen!!
Voor de rest is het hier aanpassen aan de Braziliaanse cultuur; iedere mogelijkheid tot eten aanpakken, laat eten, apart eten en het leukste is het bestellen van een grote fles bier waarna er kleine glaasjes worden neergezet zodat je nooit alleen drinkt. Autorijden is hier een chaos in een stad van 22 miljoen inwoners, dus nemen we gewoon elke keer de taxi voor heel weinig geld en kunnen we ook nog lachen om wat er allemaal gebeurd. Last but not least is het natuurlijk wennen met de Portugese taal… We hebben handen en voeten moeten gebruiken om uit te leggen wat we willen en ook het uitlachen van deze gringo’s (buitenlanders) zijn ze hier niet vies van.
Kortom, maandag kunnen we eindelijk onze koffers uitruimen en hebben we gelijk een feest van de FAAP waar de toegangsprijs een blik melkpoeder is.. Gelijk een goede indruk maken bij de Cambodjaanse, Spaanse, Franse, Peruviaanse, Italiaanse, Boliviaanse en nog meer internationale studenten en daarna begint de lesweek waar het een sport wordt om het best mogelijke rooster te kiezen;)
Boa tarde!
Sven
Na een week vakantie stond het laatste weekend thuis in het teken van wassen, strijken, pakken en afscheid nemen. Gelukkig hoefde ik alleen het laatste te doen (thanks mam;)), al viel dat toch best zwaar.. Maar eindelijk was daar de grote dag, een dag waar maanden naar uit werd gekeken. Opeens was het maandag 27 juli 2015, tijd om te gaan. Koffers in de auto en om half 8 naar Schiphol met de toeristische route om file’s te voorkomen..
Afgelopen maand hebben genoeg ‘afscheidsfeestjes’ plaats gevonden om van iedereen afscheid te nemen voor ‘maar’ 6 maanden, maar om ons eerst even lekker te maken werd er gezegd dat een aantal vrienden ons zouden komen uitzwaaien op Schiphol. Tot zondag, toen er vriendelijk werd vermeld dat iedereen ‘opeens’ moest werken. Iedereen voelt het natuurlijk al aankomen… Wij hadden net de koffers ingeleverd, afscheid genomen van de familie en de gang naar de lange rij voor de douane gemaakt totdat we werden gebeld door ene Robert Boudestijn, Jeroen Vermeulen en Gijs Wanders. Op het moment dat wij werden gebeld, schoot er 2 seconden door m’n hoofd ‘het zal toch niet..’ En jawel, wij stonden boven en zagen onze allerbeste vrienden wild om zich heen zoeken naar ons… Bij deze wil ik Boudebad, 2oen en Jizz toch in het zonnetje zetten (dat doe ik straks hier met een biertje in een winters zonnetje met 28 graden) en vind ik het echt ontzettend tof dat jullie er toch stonden!! 14 januari 2015, als jullie dan wel bij de goede gate staan(;)), trakteren wij jullie natuurlijk op een heerlijk biertje!
Eenmaal in het vliegtuig, bleken onze plekken echt een hemel. Rij 30 aan de nooduitgang met zeeën van ruimte! Ook toen bleek wie de steward was (we kennen hem nog steeds niet), kon de reis niet meer stuk: bij iedere maaltijd of als hij langsliep, kwam hij met een koud biertje aanzetten. Ik moest op een gegeven moment Nicholas tegenhouden aangezien het mij toch niet zo handig leek om ‘meerdere’ uren op het toilet door te brengen in een vliegtuig, er zijn immers nog zo’n 350 mensen die samen van zo’n 10 toiletten gebruik moeten maken;)
De eerste 6 dagen bestonden voornamelijk uit het verkennen van de stad en het zien van hotels. De gedachte om binnen 2 dagen hier een fatsoenlijk appartement te vinden, kon na een paar uur al de prullenbak in. Uren werden er afgestruind op het internet en ook de telefoonrekening loopt de spuigaten uit, maar na vele bezichtigingen hebben we dan eindelijk een appartement wat enigszins voldoet aan de eisen!!
Voor de rest is het hier aanpassen aan de Braziliaanse cultuur; iedere mogelijkheid tot eten aanpakken, laat eten, apart eten en het leukste is het bestellen van een grote fles bier waarna er kleine glaasjes worden neergezet zodat je nooit alleen drinkt. Autorijden is hier een chaos in een stad van 22 miljoen inwoners, dus nemen we gewoon elke keer de taxi voor heel weinig geld en kunnen we ook nog lachen om wat er allemaal gebeurd. Last but not least is het natuurlijk wennen met de Portugese taal… We hebben handen en voeten moeten gebruiken om uit te leggen wat we willen en ook het uitlachen van deze gringo’s (buitenlanders) zijn ze hier niet vies van.
Kortom, maandag kunnen we eindelijk onze koffers uitruimen en hebben we gelijk een feest van de FAAP waar de toegangsprijs een blik melkpoeder is.. Gelijk een goede indruk maken bij de Cambodjaanse, Spaanse, Franse, Peruviaanse, Italiaanse, Boliviaanse en nog meer internationale studenten en daarna begint de lesweek waar het een sport wordt om het best mogelijke rooster te kiezen;)
Boa tarde!
Sven
-
01 Augustus 2015 - 17:50
Erik-Jan:
Mooi man, we blijven je volgen. Succes daar en geniet van elk moment! Groeten, Erik-Jan, Jo-Ann & kids -
01 Augustus 2015 - 18:27
Mama:
Wat n leuk verhaal,ik ben écht zo trots op je!!You gonna make it baby!!Heel veel liefs X -
01 Augustus 2015 - 18:42
Norbert:
The taste of the puding is by eating it!! En dit is nog maar je begin, geweldig. Enjoy. -
01 Augustus 2015 - 18:57
Oma:
Geweldig wat een leuk verslag. Kijken uit naar de volgende. Liefs opa en oma. -
03 Augustus 2015 - 10:42
Papa Paul:
Gaaf man(nen) ! Succes ook met het leren van de Portugese taal. Zet m op en geniet ervan ! Liefs Papa Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
